ای ناب ترین ترانه ی من

که روزی هزاربار می سرایمت

و باز شباهنگام

هزار غزل می جوشد از انگشتان بیتابم که تو را بهانه می گیرند

ای زیباترین پاداش صبوریم

که هر روز هزاربار متولد می شوم

در گندمزار چشمانت

نسیم نوازشگر دستهایت

ای که دستهایت عطر یاس می دهد

سهم من از بهشت

یک لحظه از آغوش توست

نازنینم!